Meer dan boodschappen

De eerste zonnestralen verwarmden vorige week de akkers en de mensen hier in Zuid-Limburg. Terwijl bij Gedeelde Weelde het voorjaarszonnetje naar binnen scheen en voor een fijne sfeer zorgde, ontstond er in een deel van de wereld snel common sense over dat we van het Russische gas af moeten. Door de inval van het Russische leger in de Oekraïne worden miljoenen mensen met geweld bedreigd en verdreven. Hierdoor beseffen we dat we met iedere euro die we aan Rusland voor gas, olie en kolen betalen de oorlogsmachine financieren.

Hoe snel kunnen perspectieven veranderen? En hoe snel kunnen er door de Europese Unie en de Verenigde Staten binnen no time grote besluiten worden genomen en plannen worden uitgewerkt om deze transitie c.q. omvorming voor te bereiden en uit te voeren?

De vraag die mij bezighoudt is: Waarom is deze eensgezindheid en daadkracht er nog steeds niet voor een andere belangrijke transitie? Namelijk die van onze huidige, met kunstmest en pesticiden ondersteunde intensieve landbouw, naar een extensieve, circulaire en duurzame landbouw die uitgaat van een vermindering van bovenstaande onzaligheden? Een transitie van een op krachtvoer van grote multinationals aangejaagde landbouw, naar een landbouw die de belangen van grote industrieën juist vermindert?

Daaraan zouden we toch met veel meer politieke wil, met meer geld en vanuit een welbegrepen gezamenlijk belang moeten kunnen samenwerken? Levende en vruchtbare bodems, vitale gewassen en producten, dierenwelzijn en herstel van biodiversiteit liggen echt niet buiten handbereik. En nog wat groter gedacht: Kunnen we niet toegroeien naar een landbouw die juist een bijdrage levert aan echte oplossingen voor de honger-, gezondheids- en klimaatcrises?

Bij Gedeelde Weelde geloven we dat je met elke euro die je aan je dagelijkse boodschappen uitgeeft keuzes maakt voor wat je in stand wil houden en voor wat je wil laten groeien en bloeien. Door je boodschappen bepaal je mee hoe de wereld eruit ziet. Vergelijkbaar met de keuze of we nu wel of geen Russisch gas blijven inkopen. En hoe mooi is het dat je met alles wat je aan je vorkje prikt, genietend van iedere maaltijd, kunt bijdragen aan oplossingen voor de hierboven genoemde crises?

De wereldwijde solidariteit met de Oekraïne is een teken van hoop. Laten we hopen dat er op een goede dag net zoveel mensen het besef hebben dat je met je boodschappen de wereld een beetje kunt veranderen en mooier maken. Doe je mee?

Luuk Rövekamp

Ondernemers- & bestuurslid